کالی یوزر | Kali User

سلام خدمت تمام کالی یوزری های عزیز :)) پس از مدت ها با مطلبی دیگر در خدمتتون هستیم. 

در این مطلب نحوه بازیابی یا بازیابی بوت لودر (GRUB) پس از نصب ویندوز بررسی و توضیح داده میشه.  برخی از دلایل برای تعمیر بوت لودر ممکنه شامل نصب ویندوز مایکروسافت پس از نصب اوبونتو یا کالی لینوکس، افزودن یا حذف هارد دیسک یا تغییر تنظیمات هارد دیسک باشه.

اطلاعات و روش های توضیح داده شده تنها در توزیع های اوبونتو یا کالی قابل استفاده نیستن، بلکه برای هر توزیع لینوکس که از بوت لودر GRUB استفاده میکنه صدق میکنه.

GRUB چیست؟

GRUB مخفف GRand Unified Bootloader و یک بوت لودر پیش فرض هست که در توزیع های لینوکس استفاده میشه. GRUB مسئول بسته بندی خود در زمان بوت از بایوس و بارگذاری هسته لینوکس در حافظه هست. 

روش های حل مشکل

این مشکل زمانی رخ میده که ویندوز سیستم عامل های همسایه را نمی شناسه و بوت لودر خود را نصب می کنه. ما در این مطلب برای شما سه روش رو آماده کردیم:

1. یک نسخه از توزیع مورد نظر بر روی فلش USB

2. EasyBCD
3. Boot-repair ( روش پیشنهادی )

شیوه یک:‌ استفاده از یک نسخه از توزیع مورد نظر بر روی فلش USB

برای شروع، باید یک نسخه از اوبونتو را در کامپیوتر خود دریافت کنید و با استفاده از روش های توضیح داده شده در این مطلب، یک فلش USB را آماده کنید. 

سپس کامپیوتر خود را Reboot ( Restart ) کنید و وارد محیط بایوس شوید. برای اینکار هنگام بوت شدن سیستم با فشردن کلید hot key مثل کلید F2 یا Del می‌توانید پروسه ریست را شروع کنید بسته به تولیدکنندگان مختلف، این دکمه متفاوت است مثلا F8 یا F10 یا Esc یا Tab. در ادامه لیست برخی از تولیدکنندگان و هات کی مخصوص آنها را مشاهده می‌کنید:

Acer: F2 or DEL

ASUS: F2 for all PCs, F2 or DEL for motherboards

Dell: F2 or F12

HP: ESC or F10

Lenovo: F2 or Fn + F2

Lenovo (Desktops): F1

Lenovo (ThinkPads): Enter + F1.

MSI: DEL

Microsoft Surface Tablets: Press and hold volume up button.

پس از آن از روی فلش USB خود بوت کنید وارد محیط Live شوید. 

در مرحله بعد ترمینال را باز کنید و دستور زیر را برای مشاهده  پارتیشن های تنظیم شده در سیستم اجرا کنید:‌

sudo fdisk -l

پس از اجرای این دستور، خروجی شبیه به این مشاهده میکنید ( مقادیر، ترتیب و اسم ها طبق شیوه تنظیم پارتیشن ها در هر کامپیوتر فرق می کنند)‌:  

Device     Boot     Start        End    Sectors   Size Id Type
/dev/sdb1  *         2048    1126399    1124352   549M  7 HPFS/NTFS/exFAT
/dev/sdb2         1126400  356726783  355600384 169.6G  7 HPFS/NTFS/exFAT
/dev/sdb3       356728832  358397951    1669120   815M 27 Hidden NTFS WinRE
/dev/sdb4       358399998 1953517567 1595117570 760.6G  f W95 Ext'd (LBA)
/dev/sdb5       512004096 1953517567 1441513472 687.4G  7 HPFS/NTFS/exFAT
/dev/sdb6       358400000  501442559  143042560  68.2G 83 Linux

در کنار پارتیشن های لینوکس، معمولا عبارت Linux یا EXT4 مشاهده میشود. کافیست نام آن پارتیشن را کپی کنید. 

پس از پیدا کردن پارتیشن لینوکس، با اجرای دستورات زیر آن را mount کنید (‌بجای PARTITON اسم پارتیشن لینوکس را قرار دهید ):‌

sudo mount PARTITION /mnt
sudo mount --bind PARTITION /dev /mnt/dev

 سپس دستور زیر را اجرا کنید:‌

sudo chroot /mnt

با اینکار وارد محیط ترمینال لینوکس نصب شده بر روی کامپیوتر خود میشوید. برای نصب دوباره grub دستورات زیر را اجرا کنید.

sudo grub-install /dev/sda
sudo update-grub

حالا کامپیوتر خود را Reboot کنید. 

 روش دو:‌ استفاده از EasyBCD بر روی ویندوز

ابتدا نرم افزار EasyBCD را از این لینک دریافت و اجرا کنید. 

در مرحله اول با استفاده از دکمه Add New Entry یک مورد جدید در بوت لودر اضافه کنید. Type را Linux(GRUB2) قرار دهید. اسمی برای آن تایین کنید و در آخر با دکمه Add entry آن را اضافه کنید. و این برنامه امکانات زیادی مثل استفاده از صفحه METRO یا انتخاب زمان برای بوت شدن و . دارد اما مشکل ما در اینجا حل شده. پس به سراغ آخرین روش می رویم.

روش سه:‌ استفاده از نرم افزار Boot repair 

با استفاده از مراحل توضیح داده شده در روش یک وارد یک محیط لینوده شوید. ترمینال را باز کنید و دستورات زیر را اجرا کنید‌:‌

sudo add-apt-repository ppa:yannubuntu/boot-repair 
sudo apt-get update
sudo apt-get install boot-repair

 سپس نرم افزار boot repair را از منوی نرم افزار ها اجرا کنید: 

با کلیک بر روی دکمه اول نرم افزار بطور اتوماتیک GRUB را تعمیر و بازیابی میکنه، در صورتی که نرم افزار به مشکلی برخورد کرد، میتونید از روش های دیگر استفاده کنید.  

در صورتی که به مشکلات بیشتری برخورد کردید، میتوانید همیشه با استفاده از صفحه سوال و جواب یا نظرات همین مطلب مشکل خود را بیان کنید. همچنین درصورت وجود انتقادی از مطالب میتوانید با استفاده از بخش نظرات همین مطلب با ما در تماس باشید.  

موفق و موید باشید.

پ.ن:‌ قالب وبلاگ دستخوش تغییراتی شده و به شیوه responsive نوشته شده.  خوشحال می شوم که مشکلات احتمالی و فعلی را از شما عزیزان دریافت کنم. 

سلام به همه کالی یوزری های عزیز! بنده نویسنده جدید این وبلاگ هستم و قصد داشتم در اولین پستی که تو کالی یوزر انتشار میدم قصد دارم شما رو با یکی از مباحث اساسی دنیای لینوکس آشنا کنم.

نرم افزار ها یا  فایل های اجرایی که در اغلب توزیع های لینوکس باهاشون مواجه میشیم، فرمت های مختلفی دارن که من در این مطلب شما رو با "چند تا" از رایج ترین ها آشنا میکنم :) 

آره .

یادتونه تو ویندوز فایل های اجرایی یا نرم افزار های نصبی معمولا فرمت شون exe یا msi بود؟

تو لینوکس هم چند تا فرمت فایل خیلی رایج داریم که مثلا deb برای خوانواده دبیان و rpm برای فدورا و ردهت و سنت او اس رو برای نمونه میشه مثال زد.

از طرفی اگه تو ویندوز اهل انگولک کردن فایل های داخل درایو ویندوز یا ویروس نویسی بودید، حتما با فایل های اجرایی تحت خط فرمان bat آشنایی دارید.(اگه ندارید برید ویروس نویسی در خط فرمان ویندوز رو سرچ کنید و یاد بگیرید. چون کاربرد های دیگه هم داره)

تو لینوکس هم فایل های sh یا "بش اسکریپت" ها رو داریم.

اینم بگم که یه قسمت این آموزش (که در مورد فرمت فایل deb هست) برای توزیع دبیان(Debian) و فرزند هاش(مثلا اوبونتو، کالی و مینت) هست :) اما باقی مفاهیم برای همه توزیع ها صدق میکنه.

فرمت sh :

این فرمت تقریبا تو همه توزیع های محبوب لینوکس کاربرد داره و به این فایل ها "بش اسکریپت" (Bash Script) گفته میشه.

که البته بش اسکریپت (اسکریپتی که برای اجرا توسط خط فرمان لینوکس نوشته شده و مثلا فرمتش sh هست ) بسیار قدرتمندتر از اسکریپت های خط فرمان ویندوز هستن و تو لینوکس همه کار میشه باهاشون کرد خیلی ازشون استفاده میشه.

این فرمت فایل رو "بیشتر" مواقعی میبینیم که فایل اجرایی مون (که مثلا از اینترنت دانلودش کردیم و قصد اجرای اون رو داریم)، برای توزیع خاصی بسته بندی (Package) نشده باشه. یعنی شما موقع دانلود میبینی که این نرم افزار کلا برای لینوکس هست، و معمولا میبینید اشاره ای به توزیع خاصی نشده.

قدم اول:

    وارد پوشه ای که فایل اجرایی مون اونجا قرار داره میشیم (دستور cd برای تغییر دادن مسیر جاری دستورات خط فرمان هست) :

cd Download

قدم دوم:

حالا این امکان رو به فایلمون میدیم که اجرا بشه . ( اسم فایل من اینجا مثلا xdm.sh هستش ) پس :

sudo chmod +x xdm.sh

قدم سوم:

   و بعد فایل اجرایی مون رو با دستور مشهور "نقطه اسلش" اجرا میکنیم ( اسم فایل من اینجا مثلا xdm.sh هستش ) :

sudo ./xdm.sh

هشدار ! هیچ کدام از فایل هایی که در بسته موجود بودند نباید پاک بشوند .

فرمت deb :

همون طور که از ظاهرش پیداست، این فرمت مختص خوانواده دبیان (مثلا اوبونتو، کالی و مینت و اِم ایکس) است، و این ها پکیج های نرم افزاری مخصوص پک شده برای دبیان ای ها هستن و برای نصب نرم افزار ها استفاده میشن.

این فرمت رو میشه هم به صورت گرافیکی نصب کرد(یعنی مثل ویندوز، همینجوری روش دابل کلیک کنیم تا اجرا شه) هم با خط فرمان.

من اینجا روش خط فرمان ایش رو میگم {روش قبلی را به عنوان تمرین در خانه انجام دهید :))) }

اینو یادتون بمونه که نصاب (نصب کننده) پکیج های با فرمت deb ابزار مشهوری به نام dpkg هستش (در همه دبیانی ها موجود است) همونطور که تو ویندوز وقتی روی یه فایل اجرایی exe دابل کلیک میکنید، در حقیقت ابزاری به نام Windows Installer هست که داره بسته نرم افزاری تون رو نصب میکنه.

به عنوان مثال پیام رسان "بله" که یک پیام رسان داخلی و خوب هست رو دانلود کردید و در پوشه دانلود قرار دادید و میخواید از طریق خط فرمان نصبش کنید.

 پس :

اول وارد پوشه دانلود میشیم :

cd Download

و بعد نصب میکنیم (اسم رو تغییر بدید !! در اینجا اسم فایل من bale.deb هست، فایل شما شاید چیزه دیگه ای باشه ) :

sudo dpkg -i bale.deb

* نکته سامورایی :  عزیزان دقت بنمایند به اون "i-" که بعد از اسم dpkg اومده. نمودید؟. خب؛ خدمتتون عارضم که : به اون میگن سویچ(switch). یعنی من اینجا دارم ابزار dpkg رو با سویچ i که اشاره به install دارد، فراخوانی میکنم که یعنی جناب dpkg مشهور، لطف کنند و پکیج deb من رو نصب کنند. کلی سویچ های دیگه هم داریم. باشد که روزی استاد خط فرمان لینوکس شوید :)

فرمت run :

این فرمت رو میشه هم به صورت گرافیکی نصب کرد هم با خط فرمان . مثلا نرم افزاری رو دانلود کردید و در پوشه دانلود قرار دادید پس :

اول وارد پوشه دانلود میشیم :

cd Download

sudo chmod +x name.run

و در انتها اجرا میکنیم :

./name.run

امیدوارم از این پست کالی یوزر خوشتون اومده باشه.

_________________________________________________________________________________________________

ضمیمه شماره یک:

در حقیقت در یونیکس و به تبع اون لینوکس، فرمتی برای فایل اجرایی در نظر گرفته نمی‌شد اما در طی سال‌ها و بعد از محبوبیت ابزارهای تحت ویندوز، فرمت‌ها به فایل‌ها برای خوانایی در ابزارها و سیستم‌ها و زبان‌های مختلف لحاظ شد و هر فایلی می‌تونه قابلیت اجرایی در لینوکس داشته باشه و حتی بدون فرمت. [با تشکر از آقای محمدرضا]

ضمیمه شماره دو:

فایل‌های با فرمت sh،به فایل‌های شل اسکریپت نسبت داده میشه که bash (بَش) یکی از شل‌های موجود بورن شل و زی شل (zsh) و . هست. [با تشکر از آقای محمدرضا]

+ ممنونم از جناب "Delete It" و "محمدرضا" که اشکال مطلب را گوشزد کردند :)

++ کالی یوزر یه مخاطبایی داره که همتا ندارن، عااالی، یکی از یکی خوب تر، مخصوصا اونایی که اشکالات رو گوشزد میکنن؛ از پشت همین تریبون اعلام میکنم که "آی لاو یو وری ماچ" همگی.

همونطور که میدونیم، یکی از ویژگی های مطلوب اکثر توزیع های لینوکس اینه که تعدادی از زبان های برنامه نویسی رو به زیبایی پشتیبانی میکنن. مثلا مفسر تحت فرمان پایتون از قبل روی اکثر توزیع ها نصب هست. حالا اگه بخوایم یکم به فکر تازه وارد های برنامه نویسی و گنو/لینوکس که هنوز عادت های ویندوزی دارن هم باشیم، جا داره که چگونگی نصب IDLE پایتون یا همون محیط گرافیکی برنامه نویسی پایتون رو بهشون یاد بدیم. فلذا، میخوام محیط گرافیکی تعاملی برنامه نویسی پایتون رو دقیقا به همون شکلی که تو ویندوز هست تو کالی لینوکس نصب کنم. البته اگه دنبال بهترین محیط برنامه نویسی تعاملی پایتون هستید، اونوقت پیشنهاد اول من PyCharm هست که به شما درست برنامه نوشتن رو هم یاد میده.

برای نصب IDLE پایتون 3 باید برنامه idle3 رو با زدن دستور زیر در خط فرمان، نصب کنید و از کد زدن در محیط گرافیکی لذت ببرید:

sudo apt-get install idle3

اگه هم میخواید با پایتون 2 کد بزنید باید برنامه idle رو نصب کنید:

sudo apt-get install idle

موفق باشید عزیزان.

___________________________________________________________________________________________________________

پ.ن: تشکر ویژه دارم از دوستانی که مشکلاتی که به نظرشون میاد رو به ما گوشزد میکنن.

سلام به دوستای بلاگر خودم و همه‌ی مخاطبین گرانقدر کالی یوزر، خصوصا جناب "خوش‌فکر" که فرمودند :

عرض شود که :

نه دوست خوبم اصلا قید کاری رو که ویندوز بهش نه گفت رو نزنید. خیلی کارا هست که واسه انجام دادنشون تو دنیای آزاد دستتون باز تره.

اگه حس کنجکاوی تون به اندازه من و یا آقای شادروان ریچارد فاینمن(تازه کتابشو خوندم اگه اسمشو نمیاوردم میمردم ^_^ ) و دیگر بزرگان عرصه علم هست به شما توصیه میکنم حتما سیستم عامل های دیگه رو هم امتحان کنید.

تا حالا واستون پیش اومده هنگ کردن یا فریز شدن  یه برنامه رو ببینید و نتونید کاری کنید ؟ هر چقدر هم که رو علامت کلیک کنید برنامه بسته نشه یا کلا برنامه گیر کنه. خب تو ویندوز راه حل این بود که تسک منیجر رو باز کنید و اون تسک(task) یا پروسه(process) رو با زدن دکمه End Task ببندید. اما تو لینوکس (کلا لینوکس، نه فقط کالی لینوکس!) چند تا روش از جمله روش های kill و pkill و xkill و . رو داریم که من میخوام استفاده از xkill برای بستن یه برنامه که هنگ کرده رو نشونتون بدم.

این رو هم بگم که ابزار xkill از قبل روی کالی لینوکس نصب هست و فقط کافیه از راه های مختلف صداش کنید. من خودم از دوتا روش صداش میکنم :

روش اول)

 تو ترمینال مینویسم xkill و یه پیام مثل تصویر پایینی میاد که میگه پنجره انتخاب کن جنازه تحویل بگیر!. حالا جالب اینجاست که احتیاجی به ادمین بودن و این صحبت ها هم نیست، فقط برید ترمینال و صداش کنید تا پیام زیر نمایان بشه :

روش دوم)

 این روش برای خود من جالب تر و کاربردی تره. به این صورت که برای احضار xkill بریم یه کات کیبورد واسش درست کنیم. برای این کار تو کالی رولینگ 2017 (که تو این مورد یه کم تغییر کرده نسبت به ورژن های قبلی) برید به تنظیمات و از اونجا به بخش کیبورد برید و تو آخر صفحه علامت بعلاوه رو بزنید تا بتونید یه کات ایجاد کنید و بعد مثل تصویر زیر فرم رو پر کنید :

موفق باشید.

___________________________________________________________________________________________________________

پ.ن : اگه پروسه(Process) تحت خط فرمان یا همون ترمینال باشه، استفاده از دستور kill پیشنهاد میشه.[با تشکر از نویسنده محترم وبلاگ pacman ]

پ.ن : بله، امتحانا تموم شد و ما پس از یک ماه دوباره برگشتیم.

با آرزوی بهترین ها برای شما. کالی یوزر|kaliuser

Copyright © 2017 kaliuser

- لینوکس واسه تولید کننده ها(مثلا developer ها ) و کسایی که میخوان کامپیوتر رو فراتر از حد معمولی یاد بگیرن؛ مناسبه اما این به این معنی نیست که لینوکس خیلی سخته و فقط خوره های کامپیوتر(گیک ها) و هکر ها باید ازش استفاده کنن . تو لینوکس دستتون باز تره و آزادی کامل دارید و خودتون سختی های فراگیری علوم جدید رو به خودتون میدین تا به سطح بالایی از مهارت  دست پیدا کنید.
برای مثال شما تو لینوکس میتونید سورس کد بعضی  نرم افزارها و بخش هایی از سیستم عامل رو ببینید که خیلی به درد کسایی میخوره که میخوان نوع برنامه نویسی حرفه ای ها رو ببینن و به نوعی ازشون الگو بگیرن.

- اما ویندوز هم واسه گروه قبلی مناسبه(اما نه به اندازه لینوکس) هم واسه اونایی که حوصله یادگیری کامپیوتر رو ندارن و میخوان مصرف کننده باشن.

پیشنهاد میکنم این فیلم رو که عنوانش "چرا لینوکس؟" هست رو ببینید :

با آرزوی بهترین ها برای شما. کالی یوزر|kaliuser

Copyright © 2017 kaliuser

سلام به همگی و سلام به دوست عزیزمون armanangle که فرمودند :

این سوال خیلی ازمون پرسیده میشه; به خاطر همین جواب رو به صورت یک پست انتشار میدم تا دیگران هم استفاده کنند.

منم قبلا با این مشکل مواجه شدم و تونستم رفعش کنم.

خب شما به احتمال قوی موقع شبیه سازی کالی لینوکس در ماشین مجازی با این مشکل مواجه شدید(نه نصب واقعی)، چرا که این مشکل اغلب توسط یوزر هایی که شبیه سازی میکنن گزارش میشه.
اگه تو ماشین مجازی با این مشکل مواجه شدید پس برید تو تنظیمات ماشین و سی پی یو و رم سیستم مجازی تون رو یکم بیشترش کنید. چون معمولا کاربر ها ورژن 64 بیتی کالی رو دانلود میکنند اما اشتباها میان روی ماشینی شبیه سازیش میکنن که در حد 32 بیت هم نیست.

و اما حالت دیگه اینه که شما می خواید کالی رو به صورت واقعی(و نه شبیه سازی شده) روی سیستمتون نصب کنید.

من بعید میدونم که نصب با موفقیت (بدون اشتباه در مرحله پارتیشن بندی و یا مرحله تعیین محل قرارگیری گراب که تقریبا آخرین مرحله از نصب کالی هست) به اتمام برسه و چنین موضوعی پیش بیاد.